नेहमीच करितो मी
तुजला नयनात बंद
नेहमीच अश्रूंतुन
पळण्याचा तुजसी छंद!
जेव्हा होऊन मस्त
गातो मी मैफलीत
नेहमीच तेव्हां नभ
झुलते एका कळीत!
नेहमीच घेतो मी
तुजला माझ्या मिठीत
निरखिताच दिसते पण
मजला माझेच गीत
नेहमीच मज माझ्या
दुःखाचा कैफ चढे!
नेहमीच माझे सुख
माझ्या दुःखात दडे!
नेहमीच म्हणतो मी
"दुःख दे मला अजून!
हे कसले दुःख दिले
जे आले सुख बनून!"
तुजला नयनात बंद
नेहमीच अश्रूंतुन
पळण्याचा तुजसी छंद!
जेव्हा होऊन मस्त
गातो मी मैफलीत
नेहमीच तेव्हां नभ
झुलते एका कळीत!
नेहमीच घेतो मी
तुजला माझ्या मिठीत
निरखिताच दिसते पण
मजला माझेच गीत
नेहमीच मज माझ्या
दुःखाचा कैफ चढे!
नेहमीच माझे सुख
माझ्या दुःखात दडे!
नेहमीच म्हणतो मी
"दुःख दे मला अजून!
हे कसले दुःख दिले
जे आले सुख बनून!"
This entry was posted
Thursday, September 17, 2009
and is filed under
Suresh Bhat
. You can follow any responses to this entry through the
.
Post a Comment