काटा रुते कुणाला आक्रंदतात कोणी
मज फूलही रुतावे हा दैवयोग आहे !
सांगू कशी कुणाला कळ आतल्या जिवाची ?
चिरदाह वेदनेचा मज शाप हाच आहे !
काही करु पहातो रुजतो अनर्थ तेथे
माझे अबोलणेही विपरीत होत आहे !
हा स्नेह, वंंचना की, काहीच आकळेना
आयुष्य ओघळोनी मी रिक्तहस्त आहे !
मज फूलही रुतावे हा दैवयोग आहे !
सांगू कशी कुणाला कळ आतल्या जिवाची ?
चिरदाह वेदनेचा मज शाप हाच आहे !
काही करु पहातो रुजतो अनर्थ तेथे
माझे अबोलणेही विपरीत होत आहे !
हा स्नेह, वंंचना की, काहीच आकळेना
आयुष्य ओघळोनी मी रिक्तहस्त आहे !
This entry was posted
Sunday, September 27, 2009
and is filed under
Marathi
. You can follow any responses to this entry through the
.
Post a Comment