सारेच हे उमाळे आधीच योजलेले
सारेच हे जिव्हाळे आधीच बेतलेले!
सांभाळतात सारे आपापली दुकाने;
माझेच हे दिवाळे काढून लोक गेले!
मी हा भिकारडा अन् माझी भिकार दु:खे;
त्यांचे हुशार अश्रू आधीच गाजलेले!
माझी जगायची आहे कुठे तयारी ?
त्यांच्या नकोत युक्त्या जे जन्मताच मेले!
माझ्या शिळ्या भुकेची उष्टी कशास चर्चा?
जे घालतात भिक्षा तेही उभे भुकेले
आता कुणाकुणाचे मी घाव आठवावे?
येतात जे दिलासे तेही उगाळलेले!
सारेच हे जिव्हाळे आधीच बेतलेले!
सांभाळतात सारे आपापली दुकाने;
माझेच हे दिवाळे काढून लोक गेले!
मी हा भिकारडा अन् माझी भिकार दु:खे;
त्यांचे हुशार अश्रू आधीच गाजलेले!
माझी जगायची आहे कुठे तयारी ?
त्यांच्या नकोत युक्त्या जे जन्मताच मेले!
माझ्या शिळ्या भुकेची उष्टी कशास चर्चा?
जे घालतात भिक्षा तेही उभे भुकेले
आता कुणाकुणाचे मी घाव आठवावे?
येतात जे दिलासे तेही उगाळलेले!
This entry was posted
Sunday, October 11, 2009
and is filed under
Marathi,
Suresh Bhat
. You can follow any responses to this entry through the
.
Post a Comment